DANIEL ABREU
[DANZA A ESCENA. La Red de Teatros, Auditorios, Circuitos y Festivales. INAEM. Ministerio de Cultura y Deporte]
El hijo fala do vínculo cos proxenitores e un lugar, e o que se fai con iso. Os vástagos. Dalgunha forma, entenderse como individuo que se desata, pero enredado moi profundamente nunha repetición de formas e feitos. Algo que se pode explicar só de forma parcial, porque á fin e ao cabo, o individuo sempre leva consigo a reinterpretación desa historia, como ecos.
Un home na natureza, a súa chegada, a maxia do nacer, o desenvolvemento ligado ao primario e a cultura e, desde aí, ao que o conforma e o seu camiño. É a través da poética da imaxe e do son, que presento a un descendente, e que sen estar presentes falo de proxenitores, lugares e, sobre todo, do máxico. E é que a danza permite a celebración dun estar vivos e vivas e ter unha historia.
Creación, iluminación e interpretación: Daniel Abreu
Axudante de dirección: Janet Novás
Acompañamento dramaturxia: Marina Wainer
Música: collage
Atrezzo: Las practicables
Vestiario: Leo Martínez y Daniel Abreu
Produción subvencionada pola Comunidade de Madrid
Apoio en xira: INAEM
Colabora: Centro Coreográfico Canal, Escuela de Música e Danza de Pozuelo, Provisional Danza e Teatro Victoria
Idade recomendada: > 16
© imaxe: MarcosGpunto
